Eerstejaars iconenschilder Fredo Krooshof wilde al een hele tijd ,,iets met verf”.

“Maar waar begin je?”, vertelt hij terwijl hij zijn schouders ophaalt.

“Abstract lijkt me ook heel leuk maar dan moet er iets in je opborrelen en dat gebeurt niet. Ik voel geen noodzaak om te schilderen.”

Hij heeft dan ook nog nooit een penseel in handen gehad.

Op dag één bij Boulevard Magenta voelde de 67-jarige oud-Hilversummer al een aangename kriebel.

“Het is nu al een openbaring! Dit kan niet meer misgaan. Het is allemaal prettig ongedwongen. Het creatieve aspect doet me goed.’’

En creatief is de kersverse iconenschilder altijd al geweest. Op 18-jarige leeftijd begon hij als leerling video-editor bij Cinecentrum in Hilversum. Later, in 1996, stapte hij over naar Omroep Friesland en verhuisde daarom met zijn gezin naar Leeuwarden en daar woont hij nog steeds.

“Ik ben al sinds mijn 59e met pensioen. Bij de omroep kon je sparen voor pre-pensioen en daar heb ik gebruik van gemaakt. Ik deed mijn werk met plezier, maar het was ook zwaar. Je hebt veel verantwoordelijkheid. Je zit als het ware aan het front. Alles wat er tijdens het opnameproces mis is gegaan, moet jij zien op te lossen. Mijn vader heeft ook zijn hele leven in het filmvak gewerkt. Hij begon bij het Polygoonjournaal en werkte later ook bij Cinecentrum. Het grote verschil tussen ons is dat hij na zijn pensionering altijd de filmwereld is blijven volgen en ik doe dat nu niet meer bij televisieprogramma’s. Ik heb zoveel andere interesses. Eigenlijk vond ik het maar onhandig dat ik mijn werk moest doen,’’ lacht hij. 

Fredo’s oudste zoon is ook in het vak gegaan, als sound-designer en werkt in een geluidstudio. Hij werkt veel met jonge mensen, die graag rapnummers willen opnemen. Dat is echt iets van de jeugd van nu. Bovendien heeft hij lang als bassist gespeeld in een aantal ,,harde” bands, dus kan hij daar waar nodig tijdens opnames gitaarpartijen inspelen. Van een aantal rappertjes en van een singer-songwriter zijn inmiddels al CD’s uitgebracht.

Maar de jongste zoon is een heel andere richting opgegaan…

“Hij begon met een studie politicologie, maar veranderde naar Religiewetenschappen en studeerde Cum Laude af. Na twee banen en een relatie besloot hij uiteindelijk om het klooster in te gaan. Hij is een Benedictijner monnik geworden. In Doetinchem. Vorig jaar is hij katholiek gedoopt, want de Krooshofs zijn van huis uit niet kerkelijk, en in november van dit jaar kreeg hij zijn habijt en is novice geworden.’’

De keuze van zijn jongste zoon raakte aan Fredo’s affiniteit met religie.

“Ik heb op een Christelijke middelbare school gezeten en heb daarna altijd interesse gehad in de geschiedenis van religie. Ik wilde alles goed begrijpen. Hoe het in elkaar zit, waarom doen mensen zoals ze doen.”

Zijn liefde voor iconen is langzaam gegroeid. 

“Voordat ik iconen kon waarderen, mooi vond, ging er wel heel wat tijd voorbij. De vaak starre gezichten en ook andere details kon ik moeilijk appreciëren. Wellicht was daar een soort leerproces voor nodig. Ik verzamelde al wel de nodige boeken over iconen en pakte die ook geregeld uit de kast. Dat zal zeker effect gehad hebben.’ 

In de Sint Willibrordsabdij, het klooster van zijn zoon, hangen ook iconen en daar wordt van tijd tot tijd een iconenschildercursus gegeven. Toen Fredo zich dit jaar daarvoor wilde inschrijven bleek er geen plaats meer te zijn. Na enig googelen op internet kwam hij op de site van Marjan terecht. Hij besloot naar de open dag te gaan, die een paar dagen later was. 

“Wat ik zag en hoorde sprak me direct aan, maar ik had wel het gevoel: dat kan ik helemaal niet.”

Maar de eerste dag verliep vlot en het vertrouwen in eigen kunnen kwam snel. 

“De manier van lesgeven is prettig en geeft het vertrouwen dat er veel mogelijk is, dat ik het kan leren.”

De tijd moet nu verdeeld worden tussen huiswerk voor BM, lezen en, sinds een half jaar, vrijwilligerswerk in de kringloopwinkel in Steenwijk. 

“Twee of drie dagen per week ben ik daar druk op de boekenafdeling. Het is heel leuk om dat te doen. Ik lees zelf veel en voornamelijk non-fictie. Over geschiedenis, over wetenschap, over religies. Maar ook wel fictie en verhalenbundels. De bioscoop bezoek ik niet vaak. Ik heb best vaak kritiek op andere editors en op de vormgeving van televisieprogramma’s. Ik ga ook graag naar musea en ben altijd al geïnteresseerd geweest in kunst. De weken zitten nu best vol maar ik geniet ervan en verheug me op de volgende les!”