In gesprek met … Neha door Rein Aardema

Neha Agarwal (*1981) is een van de krachten die Boulevard Magenta op de achtergrond helpt.
Zij onderhoudt de website en voert regelmatig de upgrades van het systeem uit.
En zij doet de voorkant van de site, hoe deze eruit ziet.
Daarnaast zit zij in het eerste jaar Vakopleiding Realistisch  schilderen.

Tijd voor een nadere kennismaking.
De vader van Neha werkte bij de overheid in India. Dit betekende dat zij vrijwel iedere 4 of 5 jaar moesten verhuizen. De diversiteit van India, de vele culturen heeft zij daardoor goed leren kennen en dat stemt haar dankbaar. Inmiddels werkt hij voor zichzelf. Zijn inkomsten gebruikt hij om een armenschool te financieren, zie onderaan voor een uitgebreide toelichting. Haar moeder is huisvrouw. Ze hielp Neha en haar broer bij het huiswerk. Tegenwoordig steunt ze haar vader en helpt hem bij de schooladministratie. Na het beëindigen van haar studie in 2005 mag Neha zich software ingenieur noemen en zij heeft vele ict-banen gehad in de financiële, medische en transportsector. Het enige dat zij niet doet is het bouwen van websites en webshops. Via een Indiaas softwarebedrijf kwam zij in 2009 Nederland. Zij werkte in Den Haag voor het Internationale Criminal Court (ICC). De stad stal haar hart, de mensen en hun manier van werken. Den Haag is een internationale stad waarbij haar, zeker in het begin, beperkte kennis van de Nederlandse taal geen onoverkomelijk bezwaar was.  En omdat de meeste overheidskantoren hier zitten wat het forensen van Neha beperkt.  Zij woont nu permanent in Den Haag en werkt bij een detacheringsbedrijf. Dat heeft als voordeel dat zij van de ene sector naar de andere sector switcht. Dat houdt haar werk interessant.

Hoe kwam je bij BM terecht?

Kopie van een Leonard Afremov die Neha maakte.

In mijn jeugd stuurde mijn moeder mijn broer en ik naar allerlei soorten lessen: schilderen, dansen en muziek.  Thuis leerde ze me ook naaien en breien. In Den Haag heb ik ook 1 jaar les gehad, maar ik wilde graag een volle week ergens schilderen. Toen ik, zo’n twee jaar geleden, op de site van BM zag dat er een mogelijkheid was om een hele week in Italië te schilderen werd ik daar erg opgewonden van. Dat wilde ik! Van 10 tot 17 uur schilderen met alleen pauzes voor lunch en thee in de prachtige villa van Ada Vader.

Ik koos er voor een abstract schilderij te maken, om de technieken met een paletmes te leren. Marjan leerde mij veel tips en technieken: ik kon nu een schilderij van Leonard Afremov (1955-2019) kopiëren. Ik ben dol op zijn manier van schilderen, hoe hij de dingen kleurrijk weet weer te geven, zijn gedurfde bewegingen. En nu zit ik dan in het 1e jaar van de Vakopleiding Realistisch Schilderen. Ik schilder losjes met een paletmes, maar ik wil ook graag precies leren schilderen. Schilderen wat ik zie. Ik wil leren kijken. En uiteindelijk wil ik schilderijen maken die de mensen in vervoering brengen.

Hoe bevalt de Vakopleiding?
Ik vind de Vakopleiding zeer informatief en goed georganiseerd.  Ik ben onder de indruk van de aandacht voor het detail.  Werkbladen waarop een heel goede uitleg staat, worden in elke klas uitgedeeld . Op die manier kunnen we ons focussen op wat ons te wachten staat.  Onlangs heb ik mijn werkweek teruggebracht naar 4 dagen en op die vrije dag wil ik iets met kunst doen.

Kan dat wel? In jouw vak ben je toch altijd bezig met cursussen?
Geen cursussen op zich. Maar ja, ik moet wel nieuwe dingen blijven leren om de technologie bij te houden. Soms is het gewoon een upgrade, die ik in een weekend of twee kan leren.  Soms is het helemaal nieuw.  En dat kan soms maanden duren omdat onder de knie te krijgen, dat moet dan wel naast mijn werk gebeuren.

Vorig jaar was je bezig met het schilderen van de Euromast…

De Euromast in de bedrijfskleuren.

Ik zit met mijn collega’s in een whats app-groepje waarin ik mijn schilderwerk deel. Mijn werkgever en collega’s zijn aardige en schattige mensen. Ze waarderen elkaar, niet alleen functioneel, maar ze zijn ook geïnteresseerd in het wel en wee van de ander.

Toen ons kantoor gerenoveerd werd, kwam het plan naar boven om een werk van mij op te hangen.  Uiteraard wilde ik dit graag. Omdat het bedrijf in Rotterdam zit en de huisstijl 3 tinten groen is, hebben we dit kunstwerk, de Euromast in onze bedrijfskleuren, bedacht.

Je hebt onlangs je eerste schilderij in de USA verkocht. Staat je werk op internet?
Mijn familie ziet mijn werk op Facebook.  Van sommige schilderijen hielden ze echt. Ze wilden dat ik een schilderij dat ik eerder voor een vriend had gemaakt. Ik vond dat erg leuk om het opnieuw te doen, vooral omdat ik zoveel verbeteringen zag. Dingen die ik bij BM had geleerd kon ik nu toepassen.

Mijn werk staat op twee sites:
https://instagram.com/duvineart/
https://www.facebook.com/duvineart

Heb je naast schilderen nog andere hobby’s en interessen?
Ik hou van yoga.  Maar de nodige discipline en wilskracht ontbreekt nog al… Ik help ook graag bij goede doelen.  Ik heb in de weekends les gegeven in de computertalen Django en Clojure aan vrouwen en meisjes zodat zij ook de kans krijgen om in de computerwereld die door mannen gedomineerd wordt, een carrière te beginnen. En ik denk dat ik de rest van mijn leven mijn vader zal blijven helpen.

Wat lees je?
Ik ben geen goede lezer.  Ik luister graag naar audioboeken.  Tegenwoordig luister ik naar De alchemist van Paulo Coelho en God’s Debris door Scott Adams.

Luister je naar bepaalde muziek?
Ik luister tijdens het schilderen naar oude, zachte muziek van Bollywood. Naar oude liedjes en soms een remake.  Dit is een van de links die ik regelmatig beluister, de top 15 van Sanam. Sanam is een band uit India.

Neha over haar vader.
Mijn vader had een moeilijke jeugd. Door hard te studeren was hij in staat ons gezin behoorlijk te onderhouden, Hij hecht veel waarde aan onderwijs. Hij ging na zijn pensionering terug naar het dorp Hius en opende daar een school voor arme kinderen. De vergoeding die hij ontvangt is minimaal. De kinderen kunnen gratis les krijgen. Als maar 1 kind die bij mijn vader op school heeft gezeten, ooit terugkomt naar het dorp en daar iets gaat doen dan denk ik dat de inspanningen van mijn vader niet tevergeefs zijn geweest. Mijn vader hoopt dat als hij er zelf niet meer zal zijn, de school voldoende inkomsten genereert om zichzelf te kunnen bedruipen.  Tot nu toe betaalt hij de meeste uitgaven zoals het gebouw, de elektronica, de stoelen, de salarissen van de leraren enz. De kinderen komen uit arme gezinnen en hebben dikwijls niet of onvoldoende gegeten als ze naar school komen. Hij zorgt dan voor tussendoortjes zodat kinderen niet ziek worden of flauwvallen tijdens de hete zomerdagen.  Hij deelt ook truien en sokken uit aan de kinderen die bij 4 graden naar school komen op slippers en met alleen een katoenen shirt en broek aan. Hij besteedt veel tijd en energie aan de school. Hij is altijd op zoek naar nieuwe wegen om deze kinderen te onderwijzen. Ik help hem bij het kiezen van de elektronica voor onderwijs- en beveiligingsdoeleinden.  In de afgelopen 2 jaar heb ik geholpen met projectoren, geluidssystemen voor grote klassen en camera security systemen.

Schilderijen van Neha