Zoals heel veel leerlingen bij BM vond Karin den Boer (*1965) de school via Google.
In haar jeugd heeft zij veel getekend maar een drukke baan en een gezin met twee kinderen waren de reden waarom er weinig getekend werd.
Tot zij & haar man in Wageningen ,,De Tuin bij het Huis van de Professor“ kochten…
Karin is geboren in het plaatsje Ingen in de Betuwe.
Haar ouders hadden sinds 1965 een aannemings- en transportbedrijf in de Grond, Weg- en Waterbouw.
Het was 6 dagen per week hard werken en op zondag werd er gerust.
Museumbezoek of enige culturele aandacht was er niet bij.
Na de Havo & Meao werkte zij bij een bedrijf op de financiële administratie.
Tot zij na enige tijd bij het bedrijf van haar ouders ging werken, het Aannemingsbedrijf J. den Boer B.V.
Dat is zij tot haar 50e blijven doen waarvan de laatste 10 jaar als eigenaar met haar zus en twee broers.
Een bedrijf met 33 mannen en twee vrouwen, zij en haar zus.
Tot zij op een zeker moment tot de conclusie kwamen dat ze eigenlijk niet verder wilden met het bedrijf.
Alles werd gedigitaliseerd, persoonlijke contacten waren er bijna niet meer.
De eisen van de overheid werden strenger, de verantwoordelijkheden voor bepaalde door hen uitgevoerde projecten, dijken aanleggen b.v., konden wel tot 20 jaar na oplevering duren.
Het bedrijf werd uiteindelijk verkocht waarbij de naam van het bedrijf gehandhaafd bleef en het personeel dat dikwijls al 30 a 40 jaar bij hen in dienst was, mee mocht naar de nieuwe eigenaar.
Evenals de vele vrachtwagens, hydraulische kranen, shovels en apparatuur om schepen te lossen.
Karin was pas 50 en de wereld lag voor haar open.
Tuinieren was altijd al een hobby van haar en in Wageningen was een HBO-opleiding Docent Tuin & Landschap, 1 dag in de week naar school en drie dagen praktijk op een vmbo.
Maar ja, ze was wel 50 jaar, maar dat was geen bezwaar, er waren zelfs zestigers die ook deze opleiding aan het doen waren.
De leerlingen op het vmbo waren meest jongens die of hovenier wilden worden of bij hun ouders in het fruitbedrijf wilden gaan werken.
Haar kennis van trekkers en bulldozers kwam daarbij goed te pas.
3,5 jaar lang heeft ze les gegeven en haar diploma gehaald.
Maar het kostte Karin te veel energie en ze stopte met lesgeven.
De tuin bij het huis van de professor
Inmiddels hadden Karin en haar man Geert in Wageningen net buiten het centrum een nieuwe woning aangeschaft, genaamd Huize Berghem.
Het huis is meer dan honderd jaar geleden gebouwd voor Professor Valckenier Suringar (1864-1932).
Hij was hoogleraar dendrologie op de landbouwhogeschool in Wageningen, wat tegenwoordig Wageningen Universiteit is.
De professor geeft de architect de opdracht een huis te ontwerpen voor een liefhebber en kenner van planten, licht en bloemen.
Honderd jaar later is de als monument bestemde villa opnieuw in eigendom gekomen van een liefhebber en kenner van planten, licht en bloemen.
Als afstudeeropdracht voor de opleiding Tuin en Landschap ontwerpt Karin bij de monumentale villa een nieuwe tuin.
Zij verwerkt deze opdracht in een ontwerpboek, dat als naslagwerk kan dienen voor het op een methodische manier ontwerpen van een tuin.
Als er een naam bedacht moet worden voor het boek, komt al snel de titel: ,,De Tuin bij het Huis van de Professor” naar voren.
De verwaarloosde tuin wordt aangelegd conform het eigen ontwerp van Karin.
De liefde voor tekenen komt weer naar voren.
Het ontwerp is gebaseerd op de zogenaamde Nieuw Architectonische Tuinstijl.
Een stijl zoals die begin 20e eeuw ontstond.
Elementen van het huis vind je terug in de tuin, huis en tuin vormen een geheel.
Verhoogde terrassen, gemetselde muren en waterpartijen.
Vele hoekjes waar steeds wat nieuws valt te ontdekken.
Onderdelen zijn o.a. de Italiaanse tuin, de bostuin, de Engelse bordertuin, de mozaïektuin, Victoriaanse kassen en het watertheater.
En met succes.
Gedurende april t/m september kun je haar tuin bezoeken.
Onlangs had zij nog 40 dames op bezoek.
Haar man, die eerdere met pensioen kon, en Karin hebben er een dagtaak aan om de tuin zo fraai te houden.
Wat zij niet wist is dat er in Nederland talloze tuinliefhebbers zijn die alle openbare tuinen aflopen.
De mond-tot-mond reclame die hier het gevolg van is, heeft dan als resultaat dat zij nu al weet dat er volgend jaar 50 Denen komen.
In de voortuin is onlangs een waterpartij gemaakt.
De winter wordt benut om de site bij te houden en nieuwe tuinontwerpen te maken.
Vanwege de corona kon zij recent helaas niet naar de Chelsea Flower Show gaan.
Haar oude tekenervaring kwam goed te pas bij het ontwerpen van de tuin.
En zij had nu ook tijd om het tekenen weer op te pakken…
En zij wilde wel eens echt leren schilderen.
Ze begon met in Wageningen een cursus gouache schilderen te volgen, maar dat gaf toch niet de voldoening waarop zij had gehoopt.
Zij wilde meer.
In Nijmegen ging zij vervolgens twee uurtjes per week een cursus volgen, Schilderen als de Oude Meesters bij Academie Renshof.
Zij begon met het leren schilderen van grijstinten.
Maar twee uurtjes per week vond zij eigenlijk te weinig.
Bij de Wackers Academie in Amsterdam volgde zij afgelopen winter een tekenopleiding.
Deze zou 17 weken duren, maar ja corona…
Wackers reageerde snel want binnen een paar weken kon zij deze cursus al on line volgen.
Niet iedereen wilde dit, maar Karin heeft hier wel heel veel plezier uit gehaald.
Ze moesten iedere dag een schets maken, deze naar de docente opsturen waarna de schetsen on line klassikaal werden besproken.
Boulevard Magenta
Daarop kwam BM in het vizier en de Vakopleiding Realistisch Schilderen trok haar enorm.
,,De geweldige locatie qua licht en ruimte.
De goede docenten, de sfeer en de bereikbaarheid, 30 minuten vanaf Wageningen gaven de doorslag om hier te komen schilderen.
En het voelt altijd als een beetje vakantie als ik hier in deze prachtige omgeving kom.’’
Maar ook in Laag Soeren was er corona.
De versnelde opleiding paste niet goed in haar drukke agenda, dus Karin had bedacht in oktober te kunnen beginnen.
Toen er vanaf juni flexlessen werden ingevoerd op zondag en maandag die zij zelf via de site kon invullen, kon zij tot haar vreugde al lekker snel starten met de opleiding.
,,Dit kwam mij goed uit omdat ik deze lessen geheel op mijn eigen agenda kon afstellen.
Ik heb nog maar vier lessen te gaan en dan heb ik het eerste lesjaar achter de rug.’’
Voor het tweede jaar heeft zij zich al opgegeven.
Zij grijpt regelmatig terug op de kleurenplank die zij in het begin van de cursus heeft gemaakt.
Een openbaring wat betreft het behandelen van het kleurverloop.
Het geitje, een landschapje, het strand heeft zij inmiddels geschilderd.
Haar doel is goed bloemen en tuinen te kunnen schilderen.
Foto’s:Het paard & het geitje, strand, het boek Lessons in classical painting door Juliette Aristides waar Karin veel plezier aan beleeft en een schilderij uit dit boek waar zij nu aan werkt.
Wat doe je zo al in je vrije tijd?
,,Ik mag graag naar musea gaan, maar het liefst naar een museum met een aansprekend gebouw zoals More, Singer museum in Laren en vooral het Gemeentemuseum in Den Haag dat vandaag de dag Kunstmuseum Den Haag heet.
Het gebouw werd ontworpen door Berlage.
Laatst was er nog een tentoonstelling over Monet.
Die viel wat tegen, maar het gebouw vergoedde veel.
Uiteraard Kröller-Müller in Otterlo.
Onlangs zag ik een prachtige tentoonstelling, Sprezzatura in het Drents Museum.
Romantische schilderijen, maar ook schilderijen die de harde werkelijkheid weergeven.
Verder mag ik graag de bloemenschilderijen van Jan Sluijters bekijken.
Nog niet zo lang geleden was ik in Great Dixter House & Gardens in Rye, East Sussex en daar maakte ik een foto van een jonge vrouw met een hoed.
Geen scherpe foto, meer een silhouette en ik dacht als ik later echt goed kan schilderen dan ga ik deze schilderen.
Ik heb heel veel energie dat betekent dat ik toch wel iedere dag fysiek bezig moet zijn zoals het in de tuin werken, twee keer in de week hardlopen 7 a 10 km, een keer per week zwemmen en/of fietsen.
En ik lees veel tuinboeken en biografieën over kunstenaars.’’
Zie hier haar site De Tuin bij het Huis van de Professor
Zie hier de Facebookpagina van Karin