Marjan schrijft……….

Hieronder enkele columns geschreven door Marjan Smit.

Waarom jouw blik waardevol is

Tijdens de driedaagse Landschap Schilderen maken deelnemers foto’s om een compositie uit te kiezen. (En de keuze heeft meteen invloed op waar je schildersezel staat; een beetje comfortabel, niet te heet en niet in de wind)
En tijdens de heerlijke lunch op het zomers terras kwamen twee gespreksonderwerpen prachtig bij elkaar.

‘Waarom zie ik de schoonheid van deze boom en het mooie licht niet terug op mijn foto’s?’
en
‘Weet je hoe ik in de techniek van Monet een landschap opzet?’

Ik liet meteen mijn soep en broodje staan en stak van wal.

Wat konden Monet en zijn kornuiten?

Want was het “een techniek” van Monet of een blik? Maakte hij zich nieuwe technieken eigen of “zag” hij opeens wat hem zo ontroerde. En schilderde hij wat hij zag?

Een schildersleven gaat op aan kijken, waarnemen en puzzelen. En proberen, steeds weer proberen.
Geraakt worden door iets en dat onbenoembare in verf zetten.

Niet te leren dus?

Maakt dit het schilderen als een impressionist onhaalbaar? Nee hoor. Wat het vraagt is in de huid te kruipen van de impressionisten. En je schildervaardigheden uitbreiden. Zo voorkom je dat je een kopie, een heel leerzame actie, een koud plaatje blijft. Het voorkomt dat je de “buitenkant” van de verfhuid schildert. (verfhuid is opperste, laatste laag van een schilderij, wat wij zien en als je een werk mag aanraken, kunt voelen)

TIP: Lees over de impressionisten, lees hun biografieën, verdiep je in deze periode en kijk naar documentaires. Om je geest lenig te maken en om, net als een musicus, je te kunnen verplaatsen in wat de componist (of schilder) bedoeld heeft. En stel jezelf vragen: wat zag hij nu precies? En waarom dan juist deze compositie. Wat wilde hij dat anderen ook zouden zien. Zagen zij dat dan misschien niet zoals hij?

Want dat maakt kunst groots: de originele blik. Wel eens geprobeerd uit te leggen wat je zou willen schilderen? En? Beviel het? Meestal is dat onbegonnen werk. Want jouw blik is uniek. En als schilder heb je nu net alle gereedschappen in handen om anderen deelgenoot te maken van jouw blik.

Ik zie het niet meer…

Wat ook ter sprake kwam: “Kijk, dit vind ik zo aantrekkelijk, deze boom, het licht, de vorm. Uitleggen is lastig maar ik wil een portret van deze prachtige boom schilderen. En nu heb ik foto’s gemaakt…maar zie nu toch! Op de foto’s is de betovering weg. Ik snap er niets van, zo heeft het toch geen karakter en ik zie het totaal niet terug wat ik bedoel.”

Soep koud en broodje oud

Oooo, wat maken deze vragen en lesmomenten mij gelukkig!
Soep koud en broodje oud want hier begint het werk van de docent in mijn ogen. En dat van de schilder in opleiding. Want waartoe zijn wij op aarde?
Juistem: dat te vatten in verf waar de camera je in de steek laat. Dat vertellen waar je geen woorden voor hebt. En al snapt een ander niet waar jouw zoektocht en verlangen over gaat: hou vast en vol. Blijf proberen, hiermee stap je in voetstappen van vele voorgangers, blijven proberen, je docent zal je proberen te volgen, met je uitpluizen wat je precies ziet en je leren hoe dat te doen.
Want juist deze originele blik (en niet het naschilderen van de foto van de boom)  geeft de wereld straks iets!
Nu nog “even” je schildervaardigheden uitbreiden maar hou vast aan jouw originele blik!

Ik schrijf je graag en schrijf mij gerust terug!
marjan@boulevardmagenta.nl

Hartelijke groeten,
Marjan

Een mooie weg

Zoals je onlangs hebt kunnen lezen, veroorzaakte een uitspraak van Monique van de Ven een verandering in mijn denken en voelen. Heb je die uitgave gemist? Lees hieronder verder bij de titel “Als je geen tijd meer hebt voor onzin.”

Ik zette stappen op een voor mij onbekende weg en wist echt niet waar ik uit zou komen. Maar als mens ontwikkelde ik mij razendsnel en als professional in de dop beleefde ik een fantastische ontwikkeling en leerde de meest geweldige mensen kennen.
Helaas lag er geen kant en klare leer route voor mij klaar, daarover lees je binnenkort meer, wat mij meer afleidde waren de volgende dingen:

Ik wist dan wel waar ik naar toe wilde maar er waren weer veel afleidingen.
En maakte ik onnodige omwegen. Ik versnipperde mijn tijd: reisde half Europa af voor wazige beloftes. Ik bracht tijd door in kille klassen, op industrieterreinen, rommelige ateliers doordrenkt met de geur van oplosmiddelen of aan wankele keukentafels. En ondanks de beloften…zelden wilde de docent haar of zijn atelier geheimen echt prijsgeven.

Een grondige verandering was nodig, ik stopte met het vermorsen van mijn tijd en energie. En dat moest ook wel want:
Mijn allergieën en eczeem verergerden.
Mijn gezondheid vroeg meer en meer tijd.
Ik moest leren omgaan met een part-time inzet voor mijn gezondheid.

Nu, zoveel jaar later, staan alle ingrediënten op zijn plek. Ik neem tijd voor mijn gezondheid, geef werklust en plezier maken, lesgeven en samenwerken alle ruimte, gericht op een missie; bijdragen aan de ontwikkeling van mensen met het ambachtelijke hart voor schilderen en vergulden.

En kijk wat het mij en jou bracht!
Boulevard Magenta l School voor Ambacht & Kunst bestaat alweer tien jaar. De sfeer en de kameraadschappelijke manier van lesgeven zijn belangrijk maar mensen komen van heinde en verre voor allereerst onze deskundigheid. Wat een feest van herkenning voor iedereen die betrokken is bij de school.

Ga je kiezen voor een kunstzinnige en ambachtelijke top opleiding?

Of het nu je eerste stap of de volgende stap is…

Ik schrijf je graag en schrijf mij gerust terug!
marjan@boulevardmagenta.nl

Hartelijke groeten,
Marjan

Lees hier het artikel: “Marjan…ben je nu kunstenaar of docent?”

Geluk voor beginners
of Hoe vind je jezelf opnieuw uit

Wat mensen een leven lang kan achtervolgen is het gevoel toch niet alles uit het leven te hebben gehaald. Dat onbenutte talenten, liefhebberijen en onontgonnen terreinen met een sluimerende, passieve passie gewoon mee begraven gaan worden op die mooie natuurbegraafplaats.
Het gevoel: “Maar wat heb ik nou eigenlijk met mijn passie gedaan?” Kan gevoelens van somberheid met zich meebrengen, ondanks die (eventueel) leuke kinderen of kleinkinderen, ondanks het mooie huis en de interessante reizen.

Dit horen wij heel vaak:

“Ik wilde altijd naar de kunstacademie maar ja, ik mocht kiezen, verpleging of naar de kleuterkweek.”

“Ik wilde altijd heel graag maatschappelijk werkster worden maar moest meehelpen in het gezin en trouwde jong. En met vijf kinderen …”

“Na de middelbare iets kiezen wat je leuk vond? In ons gezin was een academische opleiding het minimum en de vraag wat je leuk vond ondergeschikt. Nuttig moest het zijn. En op niveau.”

“Mijn lichaam wil gewoon niet altijd wat ik wil. Onmogelijk om mij aan iets te binden met een vast rooster of veel reizen. Maar in mijn hoofd en hart…zitten zoveel ideeën, mooie composities en, dat is het bittere, ik heb juist veel tijd.”

“Klem, ik voel mij klem zitten tussen alle dingen die moeten. Mijn baan, hypotheek, mijn gezin. Alles leunt op mij. En toch…ik blijf maar de website en de opleidingen bekijken, want eigenlijk zou ik, nee, diep in mijn hart weet ik dat kunst echt een belangrijke peiler in mijn leven wordt.”

Wat het obstakel ook is, vanaf nu in Boulevard Magenta Magazine, inspirerende (en soms ontroerende) verhalen over mensen die hindernissen overwonnen hebben en niet een beetje maar he-le-maal gingen doen waar hun hart naar uitgaat. Tekenen en schilderen. Vertellen in verf.

Ik schrijf je graag en schrijf mij gerust terug!
marjan@boulevardmagenta.nl

Hartelijke groeten,
Marjan

Als je geen tijd meer hebt voor onzin 

Ooit kwam een uitspraak van Monique van de Ven als een mokerslag binnen:
“Ik heb geen tijd meer voor onzin.”

Haar sprankelende persoonlijkheid en de uitgesproken rollen in films op basis van de boeken van Jan Wolkers, de scènes staan geëtst in mijn ziel. Als jong meisje wilde ik zijn hoe zij was.
Vrij, spontaan en zelfstandig.

De uitspraak van Monique:
”Ik heb geen tijd meer voor onzin”  had een enorm effect op mij. De details uit haar carrière als actrice laat staan over haar privéleven kende ik niet. En toch: er resoneerde iets diep van binnen.

Ik stopte met slordig te zijn met mijn tijd
Ik stopte met het versnipperen van mijn tijd
Ik stopte met tijd investeren in dromen van anderen
Ik stopte met piekeren over mijn tekortkomingen
Ik stopte met zoeken naar verwachtingen van anderen

Ik begon met mijn aandacht te richten op mijn grote, sluimerende passie voor kunst en kunstgeschiedenis.
Ik volgde mijn hart en koos de beste ambachtelijke leermeesters. En ik wilde met de beste materialen, gereedschappen en grondstoffen leren werken.

Nu, zoveel jaar later, kennen we het resultaat van mijn keuzes:
Boulevard Magenta l School voor Ambacht & Kunst bestaat alweer tien jaar. Mag ik werken met “mijn” 13 TOP-vakdocenten, schreef 16 Werkboeken over ambachtelijke technieken, leerde ondernemen en nam mensen aan ter ondersteuning van de organisatie.

Ervaar jij nu bij het lezen van mijn verhaal een trilling, resonantie of herken je jezelf gewoonweg meteen intuïtief in het lezen van dit stuk?

Ik schrijf je graag en schrijf mij gerust terug!
marjan@boulevardmagenta.nl

Hartelijke groeten,
Marjan

Wat is Talent? 

”Oooo, wat mooi! Maar ja, dit zijn allemaal mensen met talent natuurlijk.”

Deze kreten horen wij vaak bij studenten exposities.

“Ja, je moet talent hebben hè?”

Als student van Boulevard Magenta kom je in je leerproces al snel thuis met schilderijen of iconen waar je met hart en ziel aan hebt gewerkt.
En kun je overrompeld worden door de vele complimenten.

En je denkt bescheiden … ach, talent, talent.

“En ja!”
Juicht het team je toe. “Je hebt talent!”

Want je hebt in je zoektocht naar een leermeester gekozen voor een super fijne docent en een professioneel geleide organisatie.
En, ook een groot talent: je hebt geduld voor- en compassie met je eigen leerproces.

Onze visie op talent:
Intuïtief de juiste leermeester kiezen en een plek waar je jezelf voelt landen, ontspannen en al je energie kunt richten op jouw grote wens: genieten van een zalig interessant leerproces, een eigen stijl ontwikkelen en genieten van deze stap in je leven waar je al zolang aan toe was.

Bekijk hier het team dat voor je klaarstaat. Met het hart op de juiste plek, loyaal en deskundig.

Wat als inspiratie je overvalt

Schrijfster Renate Dorrestein wist dat ze er alleen maar klaar voor hoefde te zijn.
Klaar zijn voor als het verhaal haar zou vinden. En dan meteen aan het werk kunnen.

Wat wij veel horen is dat mensen soms de inspiratie niet hebben of kunnen vinden om te beginnen met schilderen. De start van een nieuw schilderij lijkt soms op het zoeken naar een heerlijk nieuwe roman nadat je de vorige, waar je helemaal in kon duiken, hebt dichtgeslagen.
Bestaat het lezersblock zoals een writersblock? Ik ben er van overtuigd.
En ook als schilder weet je, oooo, aan dit schilderij heb ik zo heerlijk gewerkt. Maar wat wordt mijn volgende onderwerp? Waar haal ik een idee vandaan?

Maar wellicht herken je ook het volgende:
Helemaal onverwacht kom je op een idee, word je wakker met een sterk droombeeld, vind een beeld jou! Je ziet iets in de gloed van de zomeravondzon, een alledaags voorwerp transformeert zich en gedraagt zich als een magneet. Je oog wordt er naar toe getrokken.

Deze steen en kleine glazen bol liggen al jaren in ons huis. Waar we ook naar toe verhuizen, ergens bij het uitpakken zijn ze er weer. We leggen ze achteloos tussen wat foto’s en kleine andere dingen.
Op een dag valt het zonlicht er op..opeens “zag” ik de schoonheid. De eenvoud. De tegenstelling tussen de twee, glas en steen. Materie en vorm.
Ik kon er direct mee aan de slag; verf, penselen, paneeltjes alles had ik in huis en: ik was er toe uitgerust dit te kunnen. Ik was getraind om vanaf de start tot het eind deze kleine schilderijtjes te voltooien.

Een hele periode kon ik uit de voeten met deze twee vertrouwde kleine voorwerpen. Ik bezielde hen, zij inspireerden mij. Vreugde!

Als inspiratie je overvalt…wees er klaar voor. Je hoeft echt geen volledig uitgerust atelier te hebben maar zorg dat je materialen op orde zijn, dat je getraind bent om een idee te transformeren tot een goede compositie en dat je, net als Renate Dorrestein, direct kunt beginnen.

Het verhaal heeft jou gevonden. Wees er klaar voor. Schilder het!

Ps. Wil je meer werken zien uit deze bevlogen periode uit mijn schildersleven?
Kijk hier