Maike Romp (*1958) is graag op BM.

,,Het is hier gezellig, aardige medeleerlingen en het is er letterlijk en figuurlijk een warme plek.

De school geeft mij zelfvertrouwen en Marjan kan je altijd helpen met je schilderproblemen.

Kortom ik zou BM niet willen missen.”

 

De mannen van Maike & Marjan kennen elkaar van het wielrennen.

Maike ontmoette Marjan tijdens een jubileumfeest van de wielrengroep De Bello’s zo’n 5 jaar geleden.

Ze spraken destijds over de ambitie van Marjan om een schilderschool te beginnen.

 

Enige tijd later zat Maike in een mindere periode en ze moest ,,alleen maar leuke dingen doen…”

Toen zag ze een advertentie van BM en ze dacht ,,dat is wat voor mij”.

Ze herinnerde zich het aangename gesprek met Marjan en hoewel ze niet zeker wist of het schilderen iets voor haar was besloot ze toch les te gaan nemen.

 

Maike begon op het Landgoed Laag-Soeren met het bewerken en beschilderen van handgeschept papier.

Lekker prutsen, schilderen met acrylverf en daarna min of meer fijnschilderen met olieverf.

Een paar mooie exemplaren met geschilderde bomen en rozen hangen nu bij haar thuis.

 

Vervolgens begon ze aan een mandala, ei-tempera met bladgoud.

Stap voor stap werd ze door Marjan bij de hand genomen en door dit proces geloosd.

 

,,Er gaat voor mij een nieuwe wereld open. Als onderwijzeres leidde ik de kinderen de wereld in door hen lezen, rekenen en schrijven te leren, bij BM heb ik dit gevoel ook. Op een heel ander terrein, maar het gevoel is gelijk. Nu zit ik alleen aan de andere kant. Ik geniet hier heel erg van.”

 

Vervolgens begon ze aan de bolletjes, de bolletjes die iedereen ,,moet” schilderen als hij/zij hier komt.

En de gestapeld stenen.

Stenen die in balans moeten staan.

Herkenbaar voor Maike omdat zij zich ook zo voelde: ,,Ik moet in balans komen.”

 

Een cursus miniaturen maken heeft haar veel voordeel gebracht.

Voor veel vrienden heeft zij monogrammen geschilderd om hen bij bepaalde gelegenheden cadeau te doen.

Mooie lijst er omheen, gekocht bij de fotovakhandel of bij de lijstenmaker in Spankeren.

Maike is in het gelukkige bezit van een eigen kamer met veel daglicht waar zij in alle rust aan haar cadeaus kan werken.

Inmiddels is ze zo ervaren dat Marjan haar heeft gevraagd Lous te assisteren bij het geven van de cursus Miniaturen maken.

In december ontvangen zij 10 man.
Maike verheugt zich er weer op.

Maike zit nu in het 2e jaar van de vakopleiding Vivre (Vakopleiding Italiaanse en Vlaamse renaissance).

Daar leert ze met ei-tempera in combinatie met verguldtechnieken mooie portretten schilderen.

Ze weet al wat ze later in dit lesjaar wil maken.

Een portret van een dame ,,Capricorn” door Fred Wessel, maar,,ik weet nog niet of ik dit mag van Marjan…”

(De schrijver dezes weet uit ervaring zeker dat het mag en dat ze deskundig door dit proces geleid zal worden.)

Sinds zij in deze ,,nieuwe wereld” zit gaat Maike ook regelmatig naar een museum toe, bijvoorbeeld het Museum More en het Rijksmuseum.

Ze bekijkt de schilderijen nu anders, meer met een schildersoog.

Kleuren en licht zijn voor haar inspiratiebronnen.

 

Sinds augustus is zij met pensioen en komt er wat meer tijd vrij om te wandelen, te fietsen en te tennissen.

Na 33 jaar lesgeven in Rheden, Dieren en Laag Soeren op de basisschool mist ze de kinderen wel.

Maar thrillers lezen, detectives op de tv volgen, natuurfilms zien, en bovendien vaker kunnen schilderen, het kan nu allemaal.