Monika Bauer is geboren in de bergen in Garmisch-Partenkirchen, Duitsland.
Op 7-jarige leeftijd verhuisde het gezin naar de omgeving van München waar haar vader werkte. Je praat nu over de aanloop naar de Olympische Spelen in 1972.
Na het gymnasium en een beroepsopleiding studeerde zij in München bedrijfseconomie en kwam daarna voor haar man naar Nederland. Inmiddels woont zij er al 30 jaar.
Samen met haar man Nico heeft zij vier kinderen, twee dochters en twee zoons, die sinds kort allemaal de deur uit zijn.
Ook werkt zij samen met haar man in het eigen bedrijf, dat zij aan huis hebben.
Op 1 februari 2015 kwam Monika in aanraking met BM. Het was op het Sprengenpodium in ’t Sprengenhus, waar er ook kunst van Marjan en haar leerlingen hing, en waar leerlingen aan het werk waren. Er zat iemand van een voorbeeld op een ipad af een vogel te schilderen.
“Ik vond me nooit erg creatief en tekenen had ik ook nooit geleerd. Maar een mooi voorbeeld gebruiken en dat nauwkeurig naschilderen, dat zou ik misschien wel kunnen leren, dacht ik.”
Toen er wat meer tijd kwam omdat er twee kinderen gingen studeren, ging zij op de basiscursus ei-tempera. En daarop volgde de basiscursus olieschilderen. “Ik wilde graag de vakopleiding Oude Meesters doen, maar wilde eerst meer leren over het schilderen met olieverf en er wat zekerder in worden. Dus heb ik eerst een jaar flexlessen genomen en daarin gezocht naar wat ik kan en wat ik leuk vind om te schilderen.” Een jaar geleden begon Monika met de vakopleiding Oude Meesters en zij verheugt zich al op de start van het tweede jaar in oktober.
Ze heeft een grote tuin waardoor het schilderen in de zomer op een laag pitje staat.
,,Ik ben eigenlijk een winterschilder. In de winter zijn de avonden wat langer, het is dan rustiger. Ik vind het heerlijk om bij het grote raam te schilderen.”
Binnenkort begint ze aan de Vakopleiding Oude Meesters 2e jaar.
Anders dan in het eerste jaar, waar je met ei-tempera schildert, ligt de nadruk in het tweede jaar op de olieverf.
Zij vindt het wel spannend om een portrait in olieverf te gaan schilderen.
Monika houdt van ei-tempera vanwege de mooie zachte overgangen die je ermee kunt maken, vanwege de verrassende uitkomsten die je krijgt, maar ook vanwege de rustige, meditatieve manier van schilderen. Dat geeft haar veel voldoening.
Wat zou je graag willen schilderen?
Bloemen, fruit, natuur en dieren. En misschien portretten; dat wil ik in ieder geval graag leren, maar of het daarna ook leuk vind moet nog blijken.
“Toen ik bij Marjan begon, wilde ik vooral leren om beter te kijken. En nu zie ik overal schoonheid, die ik op het doek zou willen vastleggen. Ik kan slecht beslissen, wat ik hiervan echt wil schilderen. Dat is ook, waarom ik de vakopleiding zo heerlijk vind. Dan hoef ik niet te bedenken wat ik wil schilderen, wat ik aankan – of wat nog te hoog is gegrepen.”
Monika schilderde dit voor zichzelf om de uitwerking van de kleuren te testen.
Welke cursus zou je een goede vriend(in) cadeau willen doen?
Eitempera schilderij gemaakt door Monika.
Dat hangt af van de persoon.
Voor eitempera moet je een bepaalde rust hebben.
Ik vind het eigenlijk een soort meditatie, laag voor laag en langzaam ontstaat er dan iets moois.
Mensen die heel snel klaar zijn met dingen of die snel resultaat willen hebben zou ik eerder een cursus olieverfschilderen geven.
Wanneer kwam je in aanraking met de kunst?
Ik kom uit een omgeving, waar er ontzettend veel prachtige architectuur en bijzondere klerikale kunst is. Dat is voor mij iets heel gewoons. Ik heb dat pas later als kunst gezien.
Op het gymnasium in Duitsland kreeg ik ook les in kunst, ‘Kunsterziehung’. Het was vrij breed, van pottenbakken tot schilderen in olie, koperetsen, maar meestal schilderden wij met aquarelverf.
Toen heb ik al een zelfportret geschilderd. Mijn vader heeft dit nog steeds aan de muur hangen.
Mijn tekeningen werden geregeld in de schoolgangen tentoongesteld en nog steeds heb ik een koperets van mijzelf bij mij thuis hangen.
Welke musea bezoek je regelmatig?
München is een paradijs wat musea betreft. Wij hebben er de Pinakotheken, en vele andere Musea en tentoonstelllingen.
Ik hield altijd al van de musea met schilderijen.
Ik ga graag naar het Kröller-Müller Museum omdat dat dichtbij is.
Nu de kinderen de deur uit zijn hoop ik wat meer tijd te krijgen om musea en tentoonstellingen te kunnen bezoeken.
Wanneer werd je voor het eerst geraakt door de kunst?
Ik heb niet echt een werk voor ogen dat mij geraakt heeft. Ik vermoed dat dat werk van Spitzweg, Dürer, Monet, Van Gogh, Raphael of Rembrandt was, dat ik in München zag. Het kan ook gewoon de kleur van een werk zijn, die mij raakt.
Welke kunstafbeelding was het eerste dat je aan de muur hing?
Mijn eigen kunst.
Deze kopergravure van een boom heb ik uitgekrast, in een zuurbad gelegd en vervolgens in de drukpers afgedrukt in verschillende kleuren. Ik heb hem in het zwart en in het donkerrood.
Ik heb deze op het gymnasium gemaakt, ik moet toen 16/17 jaar oud zijn geweest.
Welke kunst emotioneert je?
Muziek, voornamelijk klassieke muziek, kamermuziek.
Het spel van violist Itzhak Perlman of Janine Jansen. Cellomuziek. De Canto Ostinato op harp, die ik vorig jaar op het Zoom! festival hoorde. De Mattheus van Bach o.l.v. Reinbert De Leeuw. Het requiem van Faure. Philip Glass, Eric Satie, Saint-Saens, …
Films? Als ik niet ga huilen bij een film is het een slechte film.
Lezen? Ik heb altijd veel en graag gelezen, maar ben nu aan het minderen; ergens moet de tijd voor het schilderen toch vandaan komen. Ik als laatste ben begonnen aan de gebroeders Karamazov van Dostojevski. Daarvoor las ik een boek over Spinoza en zijn philosophie.
Schilders? Michelangelo, Dürer, Rembrandt, de oude meesters. Ik heb geen favoriet.