,,Als kind heb ik veel getekend, maar studie en werk gingen op een zeker moment voor. Toen ik 35 werd heb ik nog een cursus gevolgd bij Marianne Snoek van Sophia Academie voor creatieve ontwikkeling. Het betrof de workshop Leren Tekenen over tekenen naar de waarneming. Ook hier ben ik niet verder mee gegaan totdat ik 7 jaar geleden in Vianen ging wonen en dacht ik nu ga ik er toch echt werk van maken.’’
Daar nam Diana schilderles, bij Schilderschool De Prenter.
6,5 jaar lang.
Petra Smits leerde haar de eerste beginselen van het schilderen met olieverf.
Een vriendin vertelde Diana dat Elly de Bruin uit Vianen bij BM schilderde en daar heel enthousiast over was en dat het onderwijs daar op een hoog niveau stond.
Dat maakte haar nieuwsgierig en ze besloot vorig jaar 4 dagen mee te doen met Pink Flow.
Melkmeisje
,,Het was gezellig, relaxed, ik kon mijn eigen voorbeeld meenemen & ongestoord 4 dagen schilderen, ook in de avonduren. Inspirerend was ook dat alle technieken door de medeschilders door elkaar gedaan werden. Ik heb toen het Melkmeisje van Vermeer gedaan d.w.z. alleen het meisje. De achtergrond vergat ik maar voor het gemak. Op een paneel van 30 x 40 cm. Daar zit dan wel een volledige werkweek in. Ik werd enorm geholpen door Marjan & Maria, maar tegelijkertijd mocht ik ook mijn eigen gang gaan. En mij werd geleerd goed te kijken. Naar kleurschakeringen enz. Dat lukte mij niet altijd, maar ik leerde veel onder het schilderen. Bij De Prenter had ik weliswaar met olieverf geschilderd, maar hier leer je het echt! Ik was een grootverbruiker van liquin, dat ben ik nu een beetje aan het afbouwen.
Ets met suikerwater.
Ik grasduin ook graag bij allerlei scholen. In Amsterdam volg ik les in etsen en aquarelleren, bij MK24 aan de Mauritskade. Daar zitten net als hier, vakmensen, die het goed kunnen uitleggen. Er staan ook nog oude etspersen. Ik heb een aantal etscursussen gevolgd bij Guus Glass. Ik heb een ets gemaakt met suikerwater en oostindisch inkt, een techniek die ik niet kende.
Aquarel, 50 x 70 cm.
Van de aquarellist Jan Baas heb ik daar les in gehad en die heeft me echt in vlakken leren kijken. De lessen daar worden gegeven door enthousiaste oude rotten, een enthousiasme die ik ook bij BM tref. Je ziet dat de docenten hier er zelf ook plezier in hebben. Als de docent begint te glimmen dan is het goed. Maria, Manal en Marjan hebben zichtbaar plezier in wat ze aan het doen zijn. Ze hebben, lijkt wel, een missie.’’
Diana Bosma heeft 1 broer en is in 1970 geboren in Driebergen, maar bracht haar jeugd in Gouda door.
Haar moeder was kunstzinnig en vader zat in het speciaal onderwijs, o.a. bij een LOM-school.
Naar musea gingen zij eigenlijk alleen in de vakanties die ze hoofdzakelijk in Zeeland doorbrachten.
Zij herinnert zich het Zeeuws museum in Middelburg met het krekeldoosje uit de VOC-tijd. Het idee dat dit een paar honderd jaar oud was, dat je als het ware terug ging in de tijd, fascineerde haar.
Zij is van huis uit scheikundige, werkt bij een verzekeringsbedrijf in de actuariële hoek. In de financiële dienstverlening werken veel beta’s. Exact bezig zijn aan de economische kant. Toen ze daar inrolde bleek ze de hele regelgeving leuk te vinden. Binnenkort gaat ze naar een compliance functie waarin risico’s bekeken worden en regelgeving uitgezocht moet worden.
Een drukke baan waarbij Diana het toch noodzakelijk vindt iets voor zichzelf te doen, schilderen bij BM dus.
En zingen in een projectkoor bij het Nieuwegeins Amateur Symfonie Orkest, het NAS. Ieder jaar voert het NAS een requiem uit. Dit jaar zouden er twee herdenkingsconcerten op 3 en 4 mei worden gegeven, maar ja corona…
Op het programma stond The Great War Symphony van Patrick Hawes voor koor, solisten en orkest.
,,Via Elly de Bruin, bekend van de Vakopleiding Oude Meesters en wonend in Vianen, kwam ik terecht bij Boulevard Magenta, bij de Pink Flow. Ik had in Vianen al eens eerder een stukje van het Melkmeisje geschilderd, en bij de Pink Flow heb ik dit nog een keer gemaakt, met veel hulp van Maria en Marjan. Daar moest een vervolg op komen, en dat werd Vorst 1, vanwege landschappen en dieren met olieverf. Hoe intensief zo’n vakopleiding is, begon mij pas te dagen toen ik het materialenpakket van het eerste jaar kreeg. Ik had toen nog geen auto en ik heb al die doeken, panelen, verf, kwasten en de map maar net meegekregen met het openbaar vervoer.
,,Ik ben nu bezig met het paard van de Vorst-opleiding en toen dit voorbij kwam dacht ik ,,Ja, dit is wat ik bedoel’’. Naar aanleiding hiervan heb ik ook een paardenboekje gemaakt. Zelf getekend met illustratiestiften. Blanco vouwboekje gekocht en tekenen maar. Ik vind het leuk om dingen uit te zoeken rondom het onderwerp dat ik schilder. Ik maak ook zelf mijn ansichtkaarten. Dat is het leuke van deze tijd, al die nieuwe ontwikkelingen. De Geit en De Uil zijn de volgende schilderstukken die ik ga maken.
Boven boekje met aan beide zijden tekeningen van Diana & haar paard in wording.
Leerjaar 1 oefening vachten & haren schilderen door Diana
Het met elkaar werken bij BM helpt wel om een schilderij goed te krijgen. Mijn opzet is om hier de technieken eigen te maken en op een zeker moment eigen werk te maken. Ik ontdek hier technieken waarvan ik denk dat ik die bij mijn vrije werk zal kunnen gebruiken.
De vierdaagse workshop Portretten in grijstonen ga ik volgen. Mijn doel is stillevens te maken en daarna portretten.
Thuis heb ik een prachtige werkplek, daar teken ik graag maar om daar met olieverf te gaan schilderen… daar heb ik toch wel wat voorbehoud bij. Vandaar ook de Vakopleiding Realistische Schildertechnieken waarin je leert hoe Jemen traditionele olieverf kunt schilderen zonder vluchtige oplosmiddelen.
In de kerk werd vorig jaar zomer een serie preken gehouden waar ik de illustraties bij heb gemaakt. Deze volgen in grote lijnen het verhaal van de dominee, maar mijn tekening vertellen ook hun eigen verhaal. De dominee vertelt mij het verhaal van b.v. Jacob en Esau en waar hij naar toe wil met deze preek. Daarbij maak ik wat proeftekeningen. De dominee vertelt me dan of ik in de juiste richting zit. Het is een wisselwerking, mijn tekeningen ondersteunen de preek terwijl ze gelijktijdig ook een eigen verhaal vertellen. Als we er uit zijn worden de tekeningen gedigitaliseerd want ze moeten wel tijdens de preek getoond kunnen worden. En op het juiste moment. En als dit lukt merk je ook dat het verhaal beter blijft hangen.
Adam & Eva.
Ik vind het leuk te weten hoe olieverf opdroogt en wat er met de diverse pigmenten aan de hand is. De chemische formules hoef ik niet te weten. Ik vind het al een hele kunst om het mooie uit de verf te halen.
In Vianen kocht ik onlangs een foto van water van Marjan Versluijs van ZenW fotografie die er erg grafisch uitziet. Ik wil nog iets doen met de combinatie tekenen en foto’s, maar technisch kan ik het, denk ik, nog niet. De foto is op aluminium gedrukt met als resultaat dat op elk moment van de dag de foto, afhankelijk van het licht, er anders uitziet. En daar zou ik graag naar toe willen met een schilderij…
Foto Marjan Versluijs.
Ik heb in Vianen kort gewerkt met ei-tempera en het is niet mijn favoriete verf, maar ik wil het wel een keer proberen. Dus heb ik al bij de docent aangegeven dat ik bij de volgende Pink Flow een dagje ei-tempera wil doen. Ik zag op een zeker moment dat je er ook heel modern mee kan schilderen. Maar je moet wel weten hoe je dat moet aanpakken. Ik sta er nu positiever tegen over dan voorheen.
Andere hobby’s?
Ik houd van romans waarin een levensverhaal verwerkt is. De levens van Jan Six van Geert Mak is daar een mooi voorbeeld van. Een Frans leven van Jean-Paul Dubois is prachtig en speelt in de tweede helft van de vorige eeuw tijdens de opkomst van De Gaulle.
Thuis staat een piano waar ik op heb leren spelen, maar het komt er niet van.
Mijn muziekkeuze is toch wel klassiek. Met vrienden bezoek ik graag de Holland Baroque Society.
In buitenlandse musea loop ik altijd naar de Hollandse meesters omdat je ze dan buiten onze context ziet hangen. In Londen zag ik een tentoonstelling over bruggetjes in het Hollandse landschap. Normaal gesproken zou ik er langs zijn gelopen, maar in deze Engelse omgeving zag je pas hoe bijzonder deze schilderijen zijn.
In de Hermitage was in 2014 een tentoonstelling over schuttersstukken (N.B., dit is trouwens een permanente tentoonstelling). Daar gaf ik vroeger niets om, maar met een koptelefoon waarop fotograaf en schrijver Hans Aarsman uitleg gaf waarom deze stukken er zo uitzagen dat was een geweldige eyeopener.
Ik ga dikwijls naar exposities niet omdat ik deze zo mooi vind, maar omdat ik benieuwd ben naar de uitleg, wat gaan ze vertellen. Ik wil leren kijken. Schilderen is ook kijken.
Maar het mooiste dat ik heb gezien was in het British Museum te Londen een tentoonstelling over Assyrische kunst, indrukwekkend. Er hingen daar muurplaten uit de paleizen waarop dieren, planten en bloemen. Op die dunne platen, je ziet ze gewoon bewegen. Duizenden jaren oud, de vakmanschap en het verhaal dat naar voren komt.
Wat ik ook intrigerend vind hoe men voor het schilderen aantekeningen en schetsen maakt om tot een onderwerp te komen. Laatst nog in het Rijksmuseum Alles over Rembrandt, zijn volgetekende kasboekjes.
In het Louvre liggen wat potscherven uit Egypte met eerste aanzetten wat ze gingen maken. 4000 jaar oud! Ver weg in tijd, maar oh zo dichtbij.
De schilderijen van Turner in The National Gallery in Londen, geweldig, een openbaring als je ervoor staat.
Volgend jaar wil ik naar de Hermitage in Sint Petersburg. Ik wil me daar laten verrassen.
Kerkarchitectuur boeit me ook vooral als ze bezig zijn met restauratie. Wat brengen ze terug in oude stijl en wat niet. Dat is interessant. De combinatie van klassiek en modern spreekt me aan, ik ben ook benieuwd wat ze met de Notre Dame gaan doen.
Over leerjaar 2 schrijft Diana: