En hoe het verder ging na leerjaar 1, met Karin den Boer….
Karin den Boer
Bijna dertig jaar werkzaam geweest als mede-eigenaar bij familiebedrijf, waarvan de laatste 10 jaar als financieel directeur.
Vier jaar docent VMBO, Groene vakken, waaronder Biologie en de keuzevakken; “Tuinontwerp- en aanleg” en “Werken in tuin en landschap”.
Vijf jaar runnen van een bezoektuin van 1.300 M2 bij ons huis in Wageningen.
Opleidingen:
- Docentopleiding Tuin en Landschap, Aeres Hogeschool Wageningen
- Tekenopleiding in Amsterdam
- Vakopleiding leerjaar 1 en 2 afgerond, Boulevard Magenta School voor Ambacht en Kunst
“De Tuin bij het Huis van de Professor”, een bezoektuin in Wageningen was geheel mijn eigen creatie. Steeds weer had ik nieuwe plannen voor in de tuin. Zo ontwierp ik een watertuin, waardoor er meer biodiversiteit kwam in de tuin. Kweekte ik honderden eenjarige planten op vanuit zaad die vervolgens een mooie plek in de tuin kregen. Steeds veranderde ik de bloemenborders zodat alle planten nog meer op elkaar afgestemd waren.
De tuin werd, hoe gek dit ook klinkt, te klein voor alle plannen die ik en mijn partner Geert hadden. Nog een keer een geheel nieuwe tuin ontwerpen en aanleggen op een groter perceel daar spraken we vaak over. Waar een plek is om tropische, niet winterharde planten te laten overwinteren. Waar de mogelijkheid is nog meer planten op te kweken, misschien zelfs een locatie waar ik workshops kan geven. In Nijmegen vonden we zo’n plek. Weer een meer dan honderd jaar oude villa, maar nu met een tuin die bijna drie keer zo groot was. De villa bevatte een ruimte waarvan je met wat creativiteit een prachtige oranjerie kon maken. De knoop werd doorgehakt en het nieuwe avontuur kon beginnen.
Na bijna een jaar hard werken is het huis opgeknapt en is de tuin helemaal opnieuw aangelegd naar een ontwerp van mij. Vanaf volgend voorjaar is de tuin geopend en te boeken voor groepen vanaf 10 personen.
Villa Sprezzatura, de tuin en de kunst
Ik was bij een tentoonstelling van schilderkunst in het Drents museum die de naam “Sprezzatura” droeg. Er hingen veel schilderijen waar ik van onder de indruk was.
Vooral het schilderij van het meisje op de rots vond ik geweldig. Ik herkende mij een beetje met haar dromerigheid. De toegepaste kleuren en details in het schilderij waren fantastisch om te zien.
Meisje op een rots in Sorrento, Filippo Palizzi
Boek van de tentoonstelling, dat ik direct heb aangeschaft bij het zien van de tentoonstelling.
Sprezzatura een begrip uit de renaissance dat lastig te vertalen is. De schijn van moeiteloosheid. Iets heel goed doen, op zo’n manier dat het gemakkelijk lijkt. Wie de ware kunst beheerst, wekt de indruk dat het geen kunst is.
Zo wil ik niet alleen leren schilderen, maar zo’n uitstraling wil ik onze nieuwe tuin geven. En ons nieuwe huis had zo’n Italiaanse uitstraling dat ik de naam Sprezzatura passend vond.
Villa Sprezzatura een huis met een mediterrane uitstraling
Tuinieren en schilderen gaan heel goed samen en als je het ene goed kan, heeft dat ook weer voordelen voor het andere .
Bij het aanleggen van een bloemenborder kijk je naar compositie, vormen en kleur, net als dat je bij schilderen doet. Een van de leukste opdrachten tijdens leerjaar twee was dan ook het maken van je eigen compositie.
Tromp l’oeil; eigen compositie van een stilleven
Je mocht eigen spulletjes meenemen en in mijn geval waren dat allemaal voorwerpen waaraan ik een dierbare herinnering heb. Daarna werd bijna de hele morgen gebruikt om te leren een volwaardige compositie te maken. Het is de bedoeling dat het lijkt of sommige delen uit het kastje hangen, of zich juist achter in het kastje bevinden. Bij het schilderen was het doel de juiste stofuitdrukkingen te treffen. Wanneer lijkt een knuffel nu echt op een knuffel, wat voor schildertechniek gebruik je hiervoor? Al met al een hele leerzame oefening.
De stofuitdrukking was ook erg belangrijk bij het schilderen van de doeken. Door gebruik te maken van een monochrome onderschildering voordat je met kleuren in de weer gaat, lijkt het alsof de doeken uit het kastje tuimelen.
Kleurenleer & stofuitdrukking
Als ik door de tuin loop zie ik steeds mooie hoekjes die ik zou willen schilderen. Ik teken zo’n hoekje dan in mijn schetsboek dat ik altijd bij de hand heb. Soms in de tuin zelf, en soms achteraf van een foto. Of ik pluk een bosje bloemen uit de tuin en teken dit binnen na. Tekenen leert je zo goed te kijken naar de onderwerpen en haar vormen.
Bladzijde uit schetsboek van Karin
Bosje bloemen uit de tuin
Al heb je je afbeelding al op het doek of paneel, doordat je beter hebt leren kijken lukt het vlotter dit te vertalen op je schilderij. Dit heb ik gemerkt toen ik het schilderij van Tjalf Sparnaay schilderde.
Modern bloemstilleven van Tjalf Sparnaay nageschilderd door Karin
Bij het maken van dit doek leerde ik bloemen zo natuurgetrouw en realistisch mogelijk weer te geven, mede door het mengen van kleuren. Het schilderen van bloemstelen in een vaas met water was iets dat ik niet eerder gedaan had.
Leren met een groep
Het is leuk het leerproces van de verschillende leerjaren te beleven met een groep. Al konden we niet het gehele jaar samenkomen, we hebben veel aan elkaar gehad. Tijdens het maken van de compositie in het kastje hielpen we elkaar, maar ook toen mijn zwart/wit fotootje in het kastje niet naar mijn zin was, hielp niet alleen de docent mij, maar kreeg ik goede tips van mijn jaargenoten. We hebben het erg gezellig samen, wat een grote meerwaarde is voor mij. De certificaatuitreiking was een feestje op zich en iedereen heeft zin in het laatste leerjaar. Heel stiekem denk ik ook al aan wat daarna gaat komen, want ik wil zeker nog meer leren bij Boulevard Magenta.
Certificaatuitreiking leerjaar twee.
Karin den Boer